Haziranin ilk gecesi bugun. Ve benim uykusuzluktan gozlerim catliyor, ama hala daha sikayet olabilcek kadar kendimde passivism bulamiyorum.

Aslinda, gayette iyi girdim Haziran'a, her zamanki gibi calkantili, icimde biraz kararsizlik, pismanlik ve karanlik. Supheler, dusunceler ve ayin cikmasi aslinda nasil olacak diye teoryler kurmuyor diyilim. Ama tekrar dusunebilmek guzel ve mutluyum. Tabi bu basilana kadar, kimbilir hangi gun, hangi vakit olur. Belkide yaz gecer gider, bu gunlerde bana sadece birer mani olarak kalir, digerleri gibi. Ama icimdeki kipirtilar, olanlar, bitenler genede umutlandiracak kadar, gozlerimle gulucek kadar iyi seyler oluyor. Bunlari gozardi edemem, edinemezde. Aslinda, su anda sukredicek ve zikir edicek o akdar sey varki hayatta. ne kadar minnettar oldugumu dile getirsem, azdir.

Planlarda olmayan o kadar cok sey yasandiki. Ama sere serpe degil en azindan. Kendimden gecip, neden burda oldugumu unuttugum degil. Ama tatli suprizlerle dolmus yollar hep. Hic dusunemicegim bir suru sey oldu. Bugun burda olabilmek bile guzel. Nefes aliyor olabilmek, bu mutlulugu yasayip, nefesini duyabilmek. Boyle bir aksam gecirebilmek...

Sansliyiz vesselam.