Bugun seni dusunmek cok agirdi. Agliyamamistim, hala daha da aglamis degilim, ama goz yaslari getirebildi...bu bile birsey.
Nerden dustunki aklima? Inanilmaz cok sayida ve en derinden yaralar actinki, bunlar nasil kapanir bilmiyorum.

Sensiz mutluluk benim, ama bu kadar kirman beni sartmiydi? Bu kadar hayatimi karartip, kendimden nefret ettirtmen gereklimiydi? Uzerime koydun yukleri, kor dugumu attin, bir santim bile kipirdiyamadim. Helal olsun diyorum sana.
Ama..birgun elbet, bu yaralarda gecicek, zorda olsa. Icten agliya agliyada olsa, biticek.