Evli evine, koylu koyune bosu bosuna dememisler. Herkesin kendine ait bir duzeni (bozulan bile olsa) lazim. Herkesin kendine gore bir yeri, ait hissedebilcegi, diledigi gibi davranabilcegi icine cekilip yada icindekilerini disari yansitabilcegi bir yer. Ruhunun koklerini saliverdigi, ellerinin dokunupta kendine benzettigi bir yer...yerler... Rahatlik illa komfor yada luksle gelen birsey degilki...yada herkes icin oyle degil demek daha dogru olabilir. Benim diyebilmek, ait olmak, ait hissetmek, insanlarin nankorlugunu vede bencilligini belirttigi kadarda, ruhlarindaki o derin ait olma istegini cikarir, tekrar tekrar gozumuze sokar gibi burdayim yer, bize kendini her gun yeniden, donem donem ispatlar boyle oldugunu.
Evimi ozledim
No comments:
Post a Comment