Askin Sonbahari

Solarmis,
Yavas yavas,
Yazin kavurucu gunesi
Terkederken,
Sararan cimler gibi,
Askta solup sararirmis.

Dogumu mechul olan bir mevsimde,
Icinde onca zaman buyutup,
En buyuk emeklerlerini verip,
Gozyasini, kalbinin en kor ateslerinde buyuttugun sevdan,
Sonbahar'da dusen yapraklar gibi
Bir gunde dusebiliyormus.

Gunes yakmaz olur tenini,
Soguk sonbahar ruzgarida nefesini keser,
Agaclar da ciplak kalmistir
Tipki senin gibi.
Ciceklerse birer hayal olu vermistir,
Gelecek yil icin.

Ayaginin altinda kirilan kuru dallar gibi,
Kirilmistir bin parcaya,
Once yarinin hayali,
Bugunun sozu ise,
O ince, ama buz gibi sonbahar ruzgariyla
Dune yavas yavas kaybolur
Hatiralara donusu verir,
daha ne oldugunu anlamadan.

Adini dudaklarindan dusremedigin,
Gozlerini unutamadigin,
Kokusunu her yerde buldugun,
Aklini isgal eden,
Ruyalarina giren adam
Dunyanin savascisi,
Askin temsilcisi,
Gonlunun krali
Bir gun
Baktiginda bir yabancidir...
Eskiden bildigin birine benzetirsin.

Israrla tutunursun,
Daha kis gelmemistir,
Cetin firtinalar baslamamistir,
O yazin tatli maeceralarinin ugruna
Simsiki tutunursun...
Ama nafile
Gectir artik,
Yapraklar dokulmeye baslamistir bile.

Etraftaki sararan,
Kirmizili,ama arasinda hala yesili olan agaclar,
Bir temsicildir gonlune.

Oysaki, Askin Sonbahari kapindadirdadir,
Kapiyi acmakta hala zorlanirsin
Bu yabanci misafire.

this poem is copyrighted so dont go stealing it!
Nazire F. Cansever--2006