In a total chaos, loss amid vagueness and the senselessness of it all, basking in obscurity.
Friday, December 2, 2011
Muharrem 7
Bugun Muharrem 7. Kerbela'ya 3 gun kala, uzuntulerimiz buyudukce buyuyor, goz yaslarimiz kendilginden akar. Akar ama...getiremezki geriye Hz. Husayn'i. Bir kere yikanmistir Kerbela Hz. Husayn'in ve diger Ehli-Beytin kanlariyla Ne kadar gokten yagmur yagsada, bu kani temizlieyemez. Peygamber efendimizin optugu o boyun, yanaklar sonmus, gozleri, kapalidir. Peygamber efendimizin varisi olup, gonlumuzun son tesellisi olup, Peygamber efendimizin gozumuzun nuru dedigi Hz. Husayn'in o guzel, temiz, imanli kalbi atmaz, atamaz, durdurdular onun sevgi dolu kalbini. Ecelinden olmemistir, Yezid'in adamlarinin elinde hayatini dini ugruna, haksizlik ugruna savasip kaybetimstir, cenk yaparak, onurla. Hz. Husayn, babasinin ogludur, adaletlidir, biat etmistir Alemlerin Rabbina, Allah'a. Ondan gelen herseyi basiyla beraber, tum kalbiyle kabullenmistir. Kalbimiz inceden sizlar, goz yaslarimiz kurumaz, Allah'a dua edip sabir temenni ederiz. Daha da anlamaya calisiriz, ibadetimizi eksik etmemeye calisir, bu buyuk cesaretin, kudredtin vede fedakarligin karsiligini verebilmek icin elimizden geleni yapariz, onurlandirmaya calisiriz Hz. Husayn'i. Allah bizlere onlarin yanina gitmeyi nasip eyle. Hu. Kerbela sehitlerinin ruhlari saad olsun, senin nurunla yatsinlar Allah'im.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment