A World of Ramblings

Thursday, May 14, 2009

...Inen ve kalkan Perdeler...

Sebebi belli olmayan nedenler yuzunden, bir gun hayatin yerli yerinde giderken hayatin 180 derece degisi verir. Ve senin ruhun bile duymaz, taki en son duraga gelene kadar. Inanamazsin geldigin noktaya, sasirirsin. Sen sen degilsindir artik. Gozlerin sanki Allah tarafindan baglanmistir. Bir sekilde korku taki kalbine kadar islemistir. O yuzden kipirdiyamazsin. Gunler geceye olusur. Rahat yuzu goremezsin. Daralirsin, nefes alamazsin. Gecelerse, kucuk cehenneme donusur. Gun gectikce caresizlige dusersin ve gecen gunlerin ardindan azap cekersin, yapamadiklarina, yapmak zorunda olupta beceremediklerine. Icin gider. Ve bunlar arttikca kendini gunahkar hissedersin. Hissettikcede boynundaki yuk cogalir, uykular, ruyalar birer kiyamet olu verir. Hergun, her defasinda. Seni tekrar tekrar yargilanirsin. Kendi kendine, icindeki sesin. Ve her gecen gun daha da siddetli acimasiz olur. sonra kendine acirsin. Aciz ve vasat bir duruma gelmissindir, kendinden ve dunyadan tiksinirsin.

Sonra, kendine acikmaktan, tiksinmekten, ve yargilamaktan yorulursun, tukenirsin. Bir anlamida kalmamistir. Olan olmus, testi kirilmistir. Giden gunleri geriye getiremezsin ama gelecek gunlerin gidisini etkiliyebilirsin. Onlara bir yon verebilirsin. Yavasca ve birden bire gozlerindeki bag cozulur. Perde kalkar ve gelecegini degistirmek icin cabalarsin, ve kalkarlar. Daha cok emek vermek zorundadirsindir bundan sonra. Daha fazla ugrasip cabalaman lazim. Ama biraktigin icinde bir o kadarda kiymetini anlarsin. O yuzden dahada siki sarilirsin, benliginin her noktasinla.

Gelecek hepimiz icin hayirli olsun.

No comments: