Mesut'a

bugun dusundumde...zaten biz diye birsey kalmamis cok uzun zamandan beri. Hep sen olmussun, sonra ben olmusum, birbirimize cephe alip durmusuz. Sen aslinda..bana hic ait olmamamissin, her ne kadar ben senin icin yanip tutussamda...Senin gonlun her kime ait ise, o ben degilim. Umrunda bile degil ki benim ne soyledigim, hissettigim, yasadigim...begendiklerim. Seninle bunlari paylasmak imkansiz...ormussun bir demirden duvarlar, tirmaniyim desem, goge kadar. Kiriyim desem, hic bir kilic kesmez. Bense hep o cemberin icinde donup durdum senin icin. Sense bana uzaktan bakip, bana yasattiklarin, hissettirdiklerin icin degil sorumluluk almak, goz ardi etmekten baska birsey yapmiyorsun..hatta korsun onlara diyebilirim. Gormuyorsun bile, bu inceligi bile gostermek senin icin cok agir bir bedel. Belki bir gun bunlari okursun, daha onceki sefer gibi. Ben cekip gittigimde..sen cekip gittiginde, bir gun aklina hic olmadan dustugum gibi...ama bu sefer cok gec olucak. Merak ediyorum bu seferde dugum dugum olucakmi bogazinda? Yutkunabilcekmisin? Sevmek, asik olmak cok guzel birsey. Hep umut etmisimdir, biri bana kendine deli gibi asik etsin diye. Firtinali, ihtirasli, yuregimin ortasina kor bir ates dusuren bir ask yasamak istedim. Bana siirler yazdirsin, beni benden alsin, yok etsin o gozlerindeki atesle diye cok dua ettim. Aklimi kaybettirtsin bana istedim. Bunu bir derecede yaptin sen bana...ama ben iki tarafli bir ask yasamak istemistim. karsimdaki icin de, yani senin icinde ayni seyleri yasattirtmak, ayni bu hisleri yasatan olmak isterdim..cok yazik hic olmadi bu. Sen bana bir tirnagin kadar vermemissin...bunu bugun anladim. Uzuntumu tahmin bile edemezsin.Ama tek tarafli yasicaksamda, bir iliskide olup hirpalanmaya zaten gerek yokki... Bari uzaktan severim, yokluguna, ilgisizligine katlanmak cok daha kolay olur...cunku zaten benim degilsindir. Ama boylesi..inan cok daha zor. Her asik gonlunun muradina eremezmis...Ben hirpalanmaktan yoruldum. Bende artik mutlu olmak istiyorum..artik vakti geldi noktayi koymanin.